Diğer İsimler Salkım Ağacı
Familya Baklagiller ( Fabaceae )
Sınıf İki Çenekliler ( Eudicots )
Bölüm Kapalı Tohumlular ( Angiosperms )
Takım Fabales
Kullanılan Kısım Çiçek, yaprak, meyve ve ağaç kabuğu
Yetiştiği Bölgeler Anavatanı Kuzey Amerika olmakla beraber, tipik bir park-bahçe ağacı olduğundan tüm dünyaya yayılmıştır. Ülkemizde de parklar ve yol kenarlarında bol bol yetiştirilmektedir.
Etken Maddeler Çiçeklerde asparagin, yağı mum ve robinin isimli bir glikozit vardır. Yapraklarda ise tanen ile indican ve agaciin adlı glikozit maddeler mevcuttur.
Akasya başta Avustralya olmak üzere (300 tür) sıcak ılıman ve yarı tropikal bölgelerde kendiliğinden yetişen 600 türü içerir. 8 – 10 metre boyunda, Mayıs aylarında beyaz renkli, güzel kokulu çiçekler açan, dalları sarkık bir ağaçtır. Çiçek ve yaprakları kurutularak kullanılır.
Akasya ağaçları baklagiller çeşitlerindendir. Bu ağaç türü havanın azotunu alıp köklerinde biriktirirler. Daha sonrada bu biriken azotu toprağa bırakarak azotça fakir olan toprakları zenginleştirirler.
*Yetiştiricisiyseniz, lütfen bizimle iletişime geçerek bitki içeriklerinin eksik detayları var ise içeriğimizin zenginleşip herkese faydalı olması için bize yardımcı olabilirsiniz.
Yapraklar yüksek miktarda alınırsa hafif zehirlenmeye yol açar. Normalde tanen sebebiyle kabız ve hafif mikrop öldürücü etkiye sahiptir. Kaynatmak suretiyle elde edilen sıvı soğuk algınlıklarında terletici özelliği sebebiyle içilir. 20 – 30 gram kuru akasya yaprağı 1 litre suda kaynatılır. Günde 2 kez yarım bardak içilir. Ayrıca safrayı da arttırır.
“Kadıhindi” denen bir madde, Çin’de ve Birmanya’da A.catechunun odununun suda kaynatılmasıyla hazırlanır. Kadıhindi deri sepelemesinde, kumaş boyamada ve tıpta kullanılır. Akasyanın bazı türleri ise, özellikle A.arabica ve A.senegal, hücre erimesiyle oluşan ve halk arasında “arap zamkı” adıyla anılan bir zamk verir. Tanen bakımından zengin olan akasya kabukları dericilikte kullanılır. Akasyanın Afrika’nın Sahel ve Sudan – Sahel bölgelerinde yetişen bazı türlerinin (A.albida ve A.seyal) yaprakları ve badıçları geviş getiren hayvanlarca yenir. İki akasya türünde (A.sphaerocephala ve A.fistula) karınca toplulukları barınır.
Çiçeklerinden hazırlanan akasya çayı güzel kokulu, rahatlatıcı bir çiçektir.
Dünyanın bazı bölgelerinde kendiliğinden de çıkabilen özelliğine sahip akasya ağaçları ülkemizde tohum yöntemiyle ekilmektedir. Tohumlarının sert kabuğu olduğu için tohumlar önce kaynar suda bırakılır ve soğuması beklenir. Tohumlar genellikle sonbahar ve ilkbahar dönemlerinde açık arazilerde yapılır. İlkbahar aylarında ekilen tohumlar 4 derecede 2 ya da 3 ay soğuk katlanma yapıldıktan sonra ekilmelidir. Ekilme işlemi yapılmadan bir gün önce tohum ıslatılırsa çimlenme oranı artmaktadır. Çelikle üretim yapıldıysa temmuz ayında çeliklerin alınması gerekir.
1- Adil Asımgil – Şifalı Bitkiler kitabı sayfa 29,30
İçerik her düzenlendiğinde, kaynakçada belirtilir. Bu kitap, şahıs, anonim dahi olsa kaynakçamız önemlidir.
2- Wikiwand
Tıbbi ve Aromatik Bitkiler 
markasıdır.
